U prethodnom periodu, broj javnih okupljanja porastao je sa samo nekoliko u 2014. do preko 30 u 2015. godini, a neki od njih okupili su više hiljada ljudi.
Iako je crnogorski zakonodavni okvir u najvećoj mjeri usklađen sa međunarodnim standardima, zakonodavac je propustio da uredi određena pitanja. Prepoznati problemi kreću se od preklapanja nadležnosti nacionalnih i lokalnih vlasti, stroge kaznene politike za organizatore protesta okupljanja, nedostatka komunikacije sa Ministarstvom unutrašnjih poslova i Uprave policije, do represivnog obezbjeđivanja skupova.
Zakon koji je trenutno na snazi usvojen je 2005. godine i od tada, izmijenjen tri puta, pa je prepoznata potreba unapređenja ove oblasti u skladu sa najboljim praksama zaštite temeljnih ljudskih prava i sloboda.
Predlog zakona o javnim okupljanjima i javnim priredbama, koji je trenutno u skupštinskoj proceduri, predviđa određena napredak, ali i dalje postoji nedostatak rješenja za ključne probleme.
Povodom prepoznatih problema, u studiji smo ponudili preporuke koje bi trebalo da se usvoje u cilju smanjenja i eventualnog otklanjanja nedostataka zakonskog okvira, kao i trenutne prakse djelovanja nadležnih organa.
Ova studija je proizvod regionalnog projekta “Sloboda okupljanja na Zapadnom Balkanu” čiji je lider Evropski centar za neprofitno pravo (ECNL). Projekat je omogućio Međunarodni centar za neprofitno pravo kroz program Civic Space Initiative, koji se realizuje u saradnji sa organizacijama ARTICLE 19, CIVICUS: World Alliance for Citizen Participation i World Movement for Democracy.
