Ministarstvo finansija je reagovalo na naše saopštenje “Zaboravljen zaključak Skupštine” od 21. jula, između ostalog nazivajući naše tvrdnje “malicioznim i netačnim”. U saopštenju smo ukazali na činjenicu da važan zaključak Skupštine, o podnošenju izvještaja o ostvarenju budžetskih prihoda, nije ispunjen iako je rok prošao.
Upotreba pomenutih kvalifikacija od strane Ministarstva je neprimjerena i neosnovana. U reagovanju Ministarstva nije bilo pobijanja činjenica koje smo iznijeli — sve što smo napisali u saopštenju je istina i to je potvrdilo i samo Ministarstvo: 1) Zaključak Skupštine nije ispoštovan; 2) Vlada kasni sa dostavljanjem izvještaja o realizaciji prihoda; 3) Zakon o budžetu i fiskalnoj odgovornosti ne sadrži obavezu polugodišnjeg izvještavanja Skupštine o izvršenju budžeta.
Podsjećamo da smo u saopštenju ukazali i na činjenicu da izvještavanje Skupštine o izvršenju budžeta nije definisano zakonskim okvirom. Uvođenje te obaveze bila je jedna od stvari za koju smo se zalagali tokom javne rasprave o nacrtu i parlamentarne debate o prijedlogu Zakona o budžetu i fiskalnoj odgovornosti. Ministarstvo finansija, Vlada i parlamentarna većina nisu prihvatili naš prijedlog.
Osim što se bori za veću otvorenost budžeta, Institut alternativa želi da javnosti predoči na koji način se izvršna vlast odnosi prema zaključcima Skupštine. U ovom slučaju, pružili smo dokaze da značajan zaključak Skupštine, usvojen uz Zakon o budžetu za 2014, još uvijek nije ispunjen iako je rok prošao.
Nastavićemo da pratimo što se dešava sa ispunjavanjem zaključaka Skupštine – pogotovo onih koji se tiču budžeta, jer ih smatramo posebno važnim. Takođe, nadamo se da će Ministarstvo finansija u budućem periodu učiniti napor da parlamentarne inicijative koje idu u pravcu jačanja transparentnosti budžeta ne budu zanemarene ili zaboravljene.
Na kraju, nadamo se i da će komunikacija Ministarstva finansija sa građanima i nevladinim organizacijama biti zasnovana na argumentima potkrijepljenim činjenicama, a da će reagovanje na naše saopštenje biti posljednji primjer upotrebe uvredljivih kvalifikacija u odnosima sa javnošću.
