Iako se Crna Gora u početku efikasno nosila s krizom koju je izazvao COVID-19, imajući u vidu da su prve mjere uvedene čak i prije registrovanja prvog slučaja, vrijeme je otkrilo sistemske nedostatke. Činjenica da su dvije različite Vlade bile na vlasti tokom krize COVID-19 u Crnoj Gori, odrazila se na stepen opresivnosti uvedenih mjera i rezultirala različitim pristupima pandemiji. Građani su snažno podržavali oštre mjere tokom prvog talasa pandemije, ali je podrška opadala kako je vrijeme odmicalo. Selektivno dijeljenje informacija, nejasnost u saopštavanju mjera, kršenje ljudskih prava i kršenje Ustava doprinijeli su negativnom odnosu javnosti prema nadležnim organima. Nedostatak in- stitucionalne proaktivnosti u nadzoru nad odlukama Vlade bio je očigledan u odnosu na Skupštinu, Ustavni sud i Agenciju za zaštitu podataka o ličnosti, koji nijesu adekvatno zaštitili prava građana Crne Gore. Kada je riječ o nabavci vakcina, zaštitne opreme i testova na COVID-19, Crna Gora se u početku uglavnom oslanjala na donacije drugih zemalja i organizacija. Kasnije su nabavke ovih sredstava vršene kroz netransparentne i djelimično neuspješne postupke nabavki. Međutim, saradnja sa SZO i EU bila je na visokom nivou, što se pokazalo i kroz zajedničke aktivnosti i projekte sprovedene tokom pandemije.
Detaljnije u analizi o odgovoru Crne Gore na COVID-19 pandemiju.
