Razvoj kapaciteta skupštinske službe treba dugoročno planirati, a plan zasnovati na stvarnim potrebama odbora, odnosno, poslanika. U analizi Instituta Alternativa iz januara ove godine konstatovano je da, iako postoji volja za povećanjem broja službenika u Skupštinskoj službi, kadrovska politika i raspoređivanje novih zaposlenih ne odgovaraju potrebama poslanika svih partija i svih odbora.
Veći broj službenika direktno odgovornih za pružanje usluga članovima odbora po pojedinim temama prirodna je potreba značajno većeg fokusa skupštinskog rada na rasprave u odborima. Ovo je posebno važno u odnosu na ostvarivanje kontrolne funkcije parlamenta.
Skupštinska služba se planski i postepeno treba osloboditi kadrova koji nemaju kapacitet da ispune zadatke koji se nalaze pred Skupštinom u procesu evropskih integracija.
Prijem novih službenika mora biti zasnovan na objektivnim kriterijumima stručnosti i znanja, oslobođen kriterijuma stranačke pripadnosti. Postoje ozbiljni prigovori da je prijem novih službenika zasnovan na neobjektivnim kriterijumima, što dugoročno škodi izgledima da Parlament izgradi profesionalnu i stručnu službu.
Takođe, skupštinska služba ne može dominantno počivati na pripravnicima već treba razviti mehanizme privlačenja iskusnijih i sposobnih kadrova iz drugih institucija i sektora. U tom smislu Skupština nema opravdanja zbog odsustva većeg finansiranja navedenih potreba, jer ima konačnu riječ prilikom usvajanja državnog budžeta.
Mogućnost poslaničkih klubova da angažuju plaćeno osoblje (sekretara I određeni broj konsultanata) iz sopstvenih partijskih struktura ne smije biti zamjena za profesionalnu skupštinsku službu.
Cjelokupni posao upravljanja ljudskim resursima treba smjestiti u nadležnost Skuptine i omogućiti puno učešće svih poslaničkih grupa u nadgledanju zakonitosti i objektivnosti procesa.
U procesu uspostavljanja brojnije, kvalitetnije i profesionalnije skupštinske službe trebaju se značajno više koristiti mogućnosti saradnje sa civilnim društvom i usluge nezavisnih eksperata.
Procjena pravnog okvira i prakse u primjeni nekih kontrolnih mehanizama Skupštine Crne Gore